Nguyngoy [Tula]

Nguyngoy

Huwag kayong iiyak!

upang ‘di ninyo marinig ang aking paghikbi

Mundo nati’y mag-iiba, mawawala ang ligaya,

maglalaho ang lahat na!

Iiwan n’yo at muli na namang mag-iisa

Ako ma’y…

naghigpit, nagalit, nagpaalala, nagpayo,

nakitawa, nakisaya, nakikanta, nakisayaw at nakisama.

Ganiyan ko kasi nais maipadama at maipakita

ang pagpapahalaga’t pagmamahal sa bawat isa

At ngayong tatahakin n’yo na ang panibagong landas

Patunayang makalilipad kayo nang mataas

Sa paglipad ay magdahan-dahan

baka sa pagmamadali’y pakpak ay magalusan

At kung sakaling nasugatan…

Narito ang inyong inang paru-paru

naghihintay lamang na gamutin kayo!

Hindi ako iiyak, marapat pa nga akong magalak!

Sapagkat hindi n’yo binigo ang sa aki’y pangako

Sa maraming karangalan, tagumpay at katanyagan

Na sama-samang nating dinanas at nalampasan

Ngayong araw ng inyong pagtatapos

dito na nga ba magtatapos?

Samahang minsan pa’y hindi nagkaintindihan

Pamilyang nakaranas ng kabiguan

Pagkakaibigang nabahiran, may ‘di pinagkasunduan

Subalit sa huli ay naaayos naman

Kapatid ang turingan

Pagmamahalan ay walang hanggan

Pamilya sa paaralan, kaysarap balikan

Lagi ko itong babalik-balikan

dahil…

ito na lang ang tangi kong magagawa

Ako ay tatanda, mabubura ang lahat ng mga alaala

Batid kong sa puso ay makikilala ang bawat isa

Na minsan sa buhay ko kayo ay nakasama

Na aking itinuring na tunay pamilya